İsimlerin yerini tutan
sözcüklere zamir(adıl) denir. Sözcük durumundaki zamirler dört başlıkta
incelenirken ek durumundaki zamirler iki başlıkta incelenir.
SÖZCÜK DURUMUNDAKİ ZAMİRLER
1- Kişi(Şahıs) Zamirleri
İnsan isimlerinin yerini tutan zamirlere kişi zamiri denir.
“Ben, sen, o, biz, siz, onlar” sözcükleri
kişi zamiri olarak kullanılır. “Kendi” sözcüğü de kişi zamirleri arasında
olup “dönüşlülük zamiri” olarak da adlandırılır.
Ben kitap okudum.
Sen kitap okudun.
O kitap okudu.
Biz kitap okuduk.
Siz kitap okudunuz.
Onlar kitap okudular.
Ödevini
kendin yapmalısın.
2- İşaret(Gösterme) Zamirleri
Kişi isimleri dışındaki varlık isimlerinin yerini işaret
yoluyla tutan zamirlerdir.
“Bu, şu, o, bura, şura, ora, öteki, beriki,
karşıki” sözcükleri ve bunların çekimli hâlleri işaret zamiri olarak
kullanılır.
Bunu arkadaşına verir misin?
Şunları masaya bırakacağım.
Burada çalışabiliriz.
Bunu beğenmedim, ötekini
alacağım.
Orada yangın çıkmış.
Ona hasta olduğumu söyledim.
Kişi Zamiri
Onu cebine koy.
İşaret Zamiri
3- Belgisiz Zamirler
İsimlerin
yerini belirsiz bir şekilde tutan zamirlerdir. Belgisiz zamirlerin hangi
varlığın yerini tuttuğu tam olarak belli değildir.
“Bazısı, bazıları, kimi, kimileri, kimse, herkes, biri, birileri,
başkası, birçoğu, hepsi, hiçbiri, herhangisi, herhangi biri, şey” vb. sözcükler
ve bu sözcüklerin çekimli hâlleri belgisiz zamir olarak kullanılır.
Son soruyu kimse
yapamamış.
Bazıları ödevini
yapmamış.
Biri seni sordu.
Spor yapmayı kimileri çok sever.
Birçoğu geziye
katılacağını söyledi.
4. Soru
Zamirleri
İsimlerin yerini soru yoluyla tutan zamirlerdir.
“Kim, ne, kaçı, nere, hangisi” sözcükleri ve bu sözcüklerin çekimli
hâlleri soru zamiri olarak kullanılır.
Kim benimle gelmek
ister?
Hangisini
beğendin?
Kaçını almak
istersin?
Nereden
geliyorsunuz?
Anlattıklarımdan ne anladın?
1- İyelik(Aitlik) Zamirleri
Varlıkların kime ya da neye ait olduklarını
bildiren ek hâlindeki zamirlerdir. Bu eklere iyelik eki de denir.
Kalem-(i)m à Benim
Kalem-(i)n à Senin
Kalem-i à Onun
Kalem-(i)miz à Bizim
Kalem-(i)niz à Sizin
Kalem-leri à Onların
Evleri çok uzaktaymış.
(Onların)
Sınavı iyi geçmiş.
(Onun)
Kitabım kayboldu.
(Benim)
Uyarı: Belirtme hâli eki olan “-ı,-i,-u,-ü” ile iyelik ekleri karıştırılmamalıdır.
Okulu bu mahalledeymiş.
(İyelik)
Okulu
aramışlar.
(Belirtme)
İsmin yerini tutma görevinde kullanılan “-ki”ye ilgi zamiri
denir.
Yusuf’un yazısı güzel Hüseyin’inki
kötü.
(Hüseyin’in yazısı)
Benim kitabım çantamda, seninki nerede?
(Senin çantan)
Uyarı: İlgi zamirleri, bağlaç olan “ki” ve sıfat yapan “-ki” ile
karıştırılmamalıdır.
Öyle
bir bağırdı ki herkes sustu.
(Bağlaç)
Masadaki kitabı kim almış?
(Sıfat yapan
-ki)
Kalemleri
karıştırmış, benimkini almış.
(İlgi
zamiri)
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorum yap